Pytanie: „Jak reagować na „histerie” dziecka? Na przykład gdy płacze i zanosi się z płaczu domagając się jakiejś zabawki w sklepie?

Drodzy Rodzice, 

każdy z nas czasem ma ochotę krzyknąć, mocno się zdenerwować, ale też zaśmiać, wzruszyć czy zapłakać. To emocje: pozytywne, negatywne i wszystkie są zupełnie normalne.
Nie możemy zapomnieć, że sklep to miejsce, które może „przesycić” dziecko, narazić na działanie zbyt wielu bodźców (hałasy, światła, zapachy, tłok, liczba przedmiotów), a zatem sprzyjać wybuchom złości (Mały buntownik instrukcja obsługi). 

Wybuchy negatywnych emocji są u małych dzieci formą radzenia sobie z frustracją, gniewem czy też komunikatem „ja tu rządzę”. Można zmniejszyć ich częstotliwość jeżeli dziecko nie będzie miało widowni i przede wszystkim nie ustąpimy przed jego żądaniami. 

Jeśli ustąpimy (bo chcemy mieć spokój, szybciej wyjść ze sklepu, albo zdusić wybuch), ryzykujemy, że nauczymy dziecko zasady: krzyczę, awanturuję się = osiągam swój cel.

Jeżeli mamy chwilę to znajdźmy możliwość aby zawczasu przygotować się na wyjście.
– „Jesteś super kierowcą” – dajmy dziecku przestrzeń na samodzielność, np. prowadzenie wózka sklepowego. Jego zadaniem jest pilnować żeby nie doszło do kolizji (w wielu sklepach są dostępne wózki dla dzieci lub małe kosze na kółkach).

– „Czy to już wszystko?” – wspólne sporządzenie listy – głównie dla dziecka. Można ustalić go odpowiedzialnym za zakup konkretnych produktów, np. zaznaczając lub wycinając z gazetki rzeczy.

– Jestem spokojny i najedzony – ważne, żebyśmy nie zabierali dzieci do sklepu, które tego dnia przeżywały silne emocje (prawdopodobnie potrzebują jeszcze chwili aby je przetworzyć). Głodny człowiek kupuje więcej niż potrzeba. A głodny mały człowiek, chce je natychmiast zjeść! 

– „Nie czekaj na zaproszenie” – jeżeli widać, że zanosi się na kłopoty, nie zostawiaj dziecka samego sobie. Kiedy widać, że sytuacja jest trudna zapytaj: „ Mogę Ci pomóc? Spróbujmy tak, zobaczmy to…”.
– Wybór  – jeżeli istnieje możliwość kupienia czegoś dziecku, daj mu wybór. Pokażmy co może wziąć np. batona lub lizak. 

– Chwal dziecko za to, że sobie świetnie radzi. 

– Pozwólmy dziecku zabrać jego zabawkę, ustalmy, że dziś nie kupujemy nowej. Przypominajmy, że ma swoją i dziś nic nie wybiera. 

– Pokaż jak Ty radzisz sobie w trudnych sytuacjach. Dzieci są obserwatorami, naśladują w swoim zachowaniu sytuacje których są świadkami. Musimy pokazać dziecku, że złość, zdenerwowanie jest naturalne i pomimo tego poradzi sobie. Przeżywanie porażki, jest dla wszystkich trudne. 

Jeżeli jednak, sytuacja wymknie się nam spod kontroli można zastosować staregie:

– Rodzicu, opanuj się. To trudne w momencie, gdy są dookoła obcy ludzie. Jesteśmy społeczeństwem oceniającym – boimy się oceny innych osób. Pamiętajmy, że dziecko dopiero uczy się panować nad sobą, zaczyna odczuwać, że nie wszystko jest dostępne tu i teraz, a my działamy dla jego dobra. 

– Pozbądź się widowni. Jeżeli to możliwe odejdź z dzieckiem w bardziej spokojne miejsce. Dajmy przestrzeń na ochłonięcie. Jeśli jednak to za mało, ostatecznie wyjdźmy z dzieckiem ze sklepu. Przeczekajmy atak. 

– Nie zwracaj uwagi. Podczas występu nie rób niczego z dzieckiem, ani dla dziecka. Zapewnij bezpieczne warunki, aby nie zrobiło sobie krzywdy. 

– Bądź stanowczy – odnieś się do ustalonej zasady, przydzielonej ważnej roli (podpowiedzi powyżej). 

– Tylko spokojnie – złość i stres rodzica przekłada się na dziecko. Zachowując spokój, ignorując napad złości, dajesz dziecku najlepszy przykład do naśladowania kiedy się zdenerwuje. 

– Chwal dziecko, kiedy uspokoi się po wybuchu złości. 

– Okaż empatię. Przytul i powiedz, że go rozumiesz, jesteś przy nim i pomożesz. Koniecznie nazwij emocje i jego i swoje. Tym samym nauczysz rozpoznawać emocje, nazywać je i dasz przykład jak można sobie poradzić. 

Pewnego dnia, po ciężkich przejściach być może usłyszymy: „Teraz jestem zły i nie mam ochoty
z nikim rozmawiać! Porozmawiamy jak  mi przejdzie.” ☺ 

Jak kochać swoje dziecko i wyznaczać mu granice – J. L. Wyckoff, B.C Unell

Mały buntownik instrukcja obsługi. Kiedy kryzys jest motorem rozwoju – A.C. Kleindeinst, L. Corazza

Jak ograniczyć napady złości u dziecka i zyskać spokój w rodzinie – C. Naumburg 

Jak nie krzyczeć na swoje dziecko. Wychowanie bez złych emocji – C. Naumburg

Pozytywna dyscyplina dla przedszkolaków – J. Nelsen, Ch. Erwin, R.A. Duffy